திருக்குறளில் ‘இயமம் நியமம்’

திருக்குறளில் ‘இயமம் நியமம்’

ஹிந்துமத வெறுப்பென்பது மதஒற்றுமை மற்றும் மத நல்லிணக்கத்தைப் பேணுதல் ஆகாது மஹாத்மா காந்தியின் மரணம் – ஒரு எதிர்வினை – பாகம் – 2

ஹிந்துமத வெறுப்பென்பது மதஒற்றுமை மற்றும் மத நல்லிணக்கத்தைப் பேணுதல் ஆகாது மஹாத்மா காந்தியின் மரணம் – ஒரு எதிர்வினை – பாகம் – 2

Blending of Jnana and Bhakti

Tiruvasagam is the composition of Saint Manickavasagar. Its unique feature is the blending of Jnana and Bhakti. That is why it is known as Tiruvasagam. Manickavasagar’s songs are outpourings from a heart overflowing with devotion. It is through his Tiruvembavai and through Sri Andal’s Tiruppavai that children are deriving the spirit of devotion.

Temples dedicated to Siva and Vishnu are to be found dotted all over South India. There are also such temples in North India; but they are neither as numerous or as big as in South India. These temples are intended to remind us of the tatva or principle of Parabrahmasvaroopa, the Ultimate Truth. There are also such temples in countries like Cambodia and Siam, where some of our ancestors had carried our culture and civilization. The special feature of South Indian temples is that they are constructed according to certain accepted principles of architecture and the worship therein is conducted according to aagama sastra. The knowledge of temple architecture and aagama sastra is slowly disappearing. Steps should be taken to preserve this knowledge. It is also highly desirable to make officers in the Hindu Religious and Charitable Endowments Department to pass a test in these two branches of knowledge to qualify themselves for their posts. This would be useful to them, particularly executive officers of temples. If this knowledge becomes widespread, the fountain of bhakti will not get dried up.

Stop Demolishing the 1000 year old temple

Petitioning District Collector, Thanjavur

 Stop Demolishing the 1000 year old temple

Mahabharatam in one sloka

Aadhau Pandava-Dhartarashtra-jananam Laakshaa-grihe Daahanam
Dyootam Sreeharanam Vané Viharanam Matsyaalayé Vartanam
Leelagograhanam Rane Viharanam Sandhi-kriya-jrumphanam
Paschat Bheeshma-drona, duryodhanaadi Nidhanam Etat Mahabharatam

(With) the birth of sons of Pandu and Drthrashtra and (failed attempt) of burning alive Pandavas) in a wax house, Wealth grabbed illegally, exile in forests (of Pandavas), retreat in the house of Matsya (Kingdom) cows stolen and rescued, in battle, Attempts for compromise (between the Pandavas and Karavas by Lord Krishna) failed, Bhishma, Drona Duryodhana and others killed, is MAHABHARATA

ஸ்ரார்த்த காரியங்கள்

இப்புண்ணிய பாரத கண்டத்தில் பிறந்து வேத ஆகம விதிப்படி நடக்கின்ற நாம், நமது பிதுர்களுக்குச் செய்யக்கூடிய சிரார்த்த காரியங்களை முறைப்படி செய்ய வேண்டியது முக்கியமான கடமை ஆகும். மகாளய பட்சத்தில் செய்வது சிறப்பானது. மகாளய பட்சம் என்பது, புரட்டாசி மாதப் பௌர்ணமிக்கு மறுநாள் பிரதமை திதி முதல் அமாவாசை திதி வரை உள்ள காலமாகும்.

இதில் வரும் பரணிக்கு மகா பரணி என்று பெயர். திரயோதசி திதிக்கு கஜசாயை என்றும்; அஷ்டமி திதிக்கு மத்தியாஷ்டமி என்றும் பெயர் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இந்த மூன்று புண்ணிய காலங்களில் செய்யும் சிரார்த்த காரியங்கள் கயையில் செய்யும் சிரார்த்தத்திற்கு இணையானது. மேலும் அமாவாசை துதீய பாதம், பரணி துவாதசி, அஷ்டமி ஆகிய நாட்களில் திதி, நட்சத்திரம், வாரம் ஆகியவற்றால் ஏற்பட்ட தோஷங் களைக் கவனிக்கத் தேவையில்லை.

மதமாற்றம்

எல்லா சமயங்களும் கடவுளை வழிபட ஏற்பட்டவையே ஆகும். எல்லா சமயங்களும் கடவுள் ஒருவரே என்று சொல்கின்றன. ஒருவரேயான அக் கடவுள் எந்த சமயத்தின் மூலம் வழிபட்டாலும், அதை ஏற்றுக் கொள்ளத்தான் செய்வார். எனவே, எவருமே தாங்கள் பிறந்த மதத்தை விட்டு இன்னொரு மதத்தைத் தழுவ வேண்டியதில்லை.

சந்திரசேகரம் - Vol 1

ராமானுஜரும், கபீர்தாசரும் குருநாதரைத் தேடி அலைந்ததையும் பின் அவர்களை அடைந்த விதத்தையும் தெரிந்து வைத்திருந்த நான், உரிய ஆன்மிக குருநாதரை வரித்துக்கொள்ளாமல் லௌகீகமா வாழ்ந்து வந்த நாளில், என் மனத்துக்குள் ஐயம் போக்கும் ஒரு குருநாதனாய் காஞ்சி மகாபெரியவர் படிமமெடுத்தது என் ஜாதக விசேஷம் என்று கருதுகிறேன். ஒவ்வொருவர் மனத்துக்குள்ளேயும் எவ்வளவோ கேள்விகள்.

எல்லாவற்றுக்குமாய் தெளிவான விடை கிடைத்துவிடுகிறது? அதிலும் நமது ஆன்மிக நெறி, ஆச்சரியமூட்டும் நெறி. ஒன்றான இறைவனுக்கு இங்கே பல தோற்றங்கள். ஒன்றுக்கு ஆறு மார்க்கங்கள். அன்பே வடிவான நமது இறைவனின் கைகளில் சூலாயுதம், சங்கு, சக்கரம், கதை என்று போர் வீரன்போல் ஆயுதங்கள்!

அபிவாதனம்

நமஸ்காரம் பண்ணுபவன் நமஸ்கரிப்பவரைப் பார்த்துச் சொல்லும் வாசகமே ‘அபிவாதனம்’ என்பது. மொத்தத்தில் தான் யார், என்ன பெயர், எந்தப் பாரம்பர்யத்தில் வந்தவன் என்று தெரிவித்துக்கொள்வதே அபிவாதனம். ‘தன்னைவிட வயஸில் பெரிய ஒருவர் வருகிறபோது ஒருத்தனுடைய பிராணன் மேலே கிளம்பி வெளியில் போகப் பார்க்கும். அப்போது அவன் எழுந்து அவரை மரியாதையாக வரவேற்று அபிவாதனம் பண்ணுவதால், கிளம்பின பிராணன் அவனிடமே மறுபடி புகுந்து நிலைப்படுகிறது’ என்று மநு சொல்கிறார்

 

ஊர்த்வம் ப்ராணாஹ்யுத்க்ராமந்தி யூந: ஸ்தவிர ஆயதி |

ப்ரத்யுத்தாநாபிவாதாப்யாம் புநஸ்தான் – ப்ரதிபத்யதே||*

 

இங்கே வயஸில் சின்னவன் உட்கார்ந்து கொண்டோ படுத்துக் கொண்டோ இருக்கும் போது ஒரு பெரியவர் அந்தப் பக்கம் வருவதைப் பற்றிச் சொல்லியிருக்கிறது.ஒரு பெரியவரை எப்போது பார்த்தாலும் நமஸ்காரம் பண்ணி அபிவாதனம் செய்வதையும் மநு உள்பட எல்லா தர்மசாஸ்த்ரகாரர்களும் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

*மநுஸ்ம்ருதி 2.120

Sri Sankara Bhagavatpada - guru aaraadhanai on May 21 at Kanchi.

On reaching Kanchi, after the digvijaya tours, Sri Sankaracharya settled down at Kanchi, established a Math for his own residence in that city, gave sanyasa deeksha to a very young boy of Thambaravarni valley, gave him the name Sarvajnatman, nominated him as successor Acharya of the Kanchi Sankaracharya Math and put him under the care of Sri Suresvaracharya. A long line of unbroken erudite and pious Acharyas have adorned the Kamakoti Peetham. Some of the most famous in this line of Acharyas are Sri Krpa Sankara, Sri Muka Sankara, Sri Abhinava Sankara, Sri Paramasivendra Saraswati, Sri Bhodhendra Saraswati and the world renowned 68th Acharya, Pujyasri Chandrasekharendra Saraswati Swamigal (Maha Periyaval), a benign soul who illustrated to us, through His universal tolerance, lofty nobility, profound erudition, towering spirituality and child like simplicity, like what the great Bhagavatpada Himself.

AADHI VINAYAKAR - THILATHARPANAPURI

THILATHARPANAPURI OR AADHI VINAYAKAR TEMPLE (Here you can see lord Vinayaka with a Human face).

Swarnavalli sametha Mukthiswarar temple is located at Thilatharpanapuri 2.6kms from Koothanur. Koothanoor is near Poonthottam which is on Mayavaram – Tiruvarur Road.  The nearest railway station is at poonthottam.  The main deities here are Swarnavalli Thayar and Mukthiswarar.  The name Thilatharpanapuri comes from two words 'thil' meaning gingely and 'tharpana' is the hindu ritual of performing pithru karmas (ritual of paying tribute to ancestors).  It is also known as Sethalapathy. 

There are 7 sthalams for performing these rituals viz. Kasi, Rameswaram, Srivanchiyam, Thiruvenkadu, Gaya, Thriveni Sangamam & Thilatharpanapuri.

Pithru dosham can occur when the souls of our ancestors and departed forefathers do not get peace due to any of the following reasons,

When shradham (ritual of paying tribute to ancestors) is not performed.

Bad deeds while they were alive.

Bad deeds of the children of the departed.

Lack of fulfillment of desires.

ஸ்ரீ ஸதாசிவ பிரம்மேந்திராள்

ஸ்ரீ ஸதாசிவ பிரம்மேந்திராள் அதிஷ்டானம், நெரூர்

ஞானத்தை பெற வேண்டும் என்றால் முதலில் நாம் யார் என்பதை உணர்ந்தாலே ஞானத்தை பெறலாம். சுவாமி விவேகானந்தரும், புத்தரும் தனக்கு தானே கேட்டுக்கொண்ட முதல் கேள்வி “நாம் யார்?” என்பதே. இதற்கு விடை தெரிந்துவிட்டால் மனிதர்களுக்குள் போட்டி இருக்காது – பொறாமை இருக்காது. மனிதன், மனிதனாக வாழ தகுதியடைந்துவிடுகிறான்.

Our Sasthras

Sri Chandramoulisvaraya Namah:
VEDA DHARMA SASTRA PARIPALANA SABHA (Regd.)
Kumbhakonam
Publication No. 17

Our country is called by the name of India. From Himalayas, right down to Kanyakumari, it is all India. This land was known as Bharatabhumi in olden days. For the welfare of people living here, Sastras have been produced. There is a Sastra for the purpose of keeping the body healthy and avoiding untimely death. That Sastra is called Ayurveda. This Ayurveda teaches many methods for extending human life span and leading a comfortable life so long as one is alive. Ayurveda has taught ways to cure people here of diseases by using herbs produced in this country. But people took to western methods of cure as the government did not encourage Ayurveda. Once the government started to be run by ministers drawn from amongst our people, Raja of Panagal established a school of Ayurveda in Chennai, considering that the medicines from our own herbs are alone suitable for us and other methods will cause adverse effects. This school was not extended even a thousandth of assistance given to western system of medicine. However being well versed in Samskrit, the Raja of Panagal was keen to encourage our Sastras. Had he lived a little longer, he would have contributed more to this cause. Now it is only Ayurveda that is encouraged a little by our government; our Mathematics etc. are still not supported by our government. They teach the western sciences alone to our children. Ayurveda got a little encouragement because the Raja of Panagal became a minister.

Sanskrit Computational Linguistics: Mordern Linguistic Terms and their Sanskrit equiva...

Sanskrit Computational Linguistics: Mordern Linguistic Terms and their Sanskrit equiva...: This table is to give a short understanding of the Sanskrit equivalents for the popular Linguistics Terms for non-Sanskrit Linguists. Contai...

ஆத்மா - SAGE OF KANCHI

ஆத்மா - SAGE OF KANCHI

Sanskrit Computational Linguistics: Lost in Translation - Yogaartha vs. Rooddyartha

Sanskrit Computational Linguistics: Lost in Translation - Yogaartha vs. Rooddyartha: Meanings are lost in Translations, Generally happen and are accepted to some degree in other languages. But with Sanskrit sometimes transla...

Guru's Blog: 'தர்மம் பண்ணுவதில் ஒத்திப்போடாதே, எப்போதும் யமன் உ...

Guru's Blog: 'தர்மம் பண்ணுவதில் ஒத்திப்போடாதே, எப்போதும் யமன் உ...: எது வேத தர்மம்? மேல் நாடுகளில் பெரிதாக ஸ்தாபன ரீதியில் institutionalise செய்து பரோபகாரப் பணிகள் செய்கிறார்கள். இப்படித் தனி ஸ்தாபனங்கள...

Abode of Lord Siva

அருணாச்சல சிவ

'All stones in that place [Arunachala] are lingams. It is indeed the Abode of Lord Siva. All trees are the wish-granting trees of Indra's heaven. Its rippling waters are the Ganges, flowing through our Lord's matted locks. The food eaten there is the ambrosia of the Gods. When men move about in that place it is the earth performing pradakshina around it. Words spoken there are holy scripture, and to fall asleep there is to be absorbed in samadhi, beyond the mind's delusion. Could there be any other place which is its equal?'

Bhagavatham in one sloka

Adau Devaki Deva Garbhajananam Gopigrihe
Vardhanam Mayaputhana Jeevithapaharanam Govardhanodaranam
Kamsachedana Kauravadihananam Kunthi Sutha Palanam
Ethadbhagavatham Puranakaditham Srikrishna Leelamritham

Born to queen Devaki, Brought up by Gopis, Took out the life of Ogress Poothana, Lifted the Govardhana mountain, Beheaded his uncle Kamsa, Helped in killing the Kouravas, And looked after the children of Kunthi. This is in short the ancient story of Bhagawatha,Which describes the nectar like play of Lord Krishna

வைதீக மதம் - உலகம் பரவிய மதம்

தெய்வத்தின் குரல் (முதல் பாகம்)

இப்போது ஹிந்து மதம் என்று சொல்லப்படுகிற நமது மதம் ஒன்றே ஆதியில் லோகம் முழுதும் பரவியிருந்தது. அந்த ஒரே மதம் இருந்தால்தான் அதற்குத் தனியாகப் பெயர் வைக்க வேண்டிய அவசியமிருக்கவில்லை. இதனால்தான் நம் ஆதார நூல்களில் ஹிந்து மதத்துக்குப் பெயரே இல்லை என்பது என் அபிப்பிராயம்.

மிக மிகப் பழங்காலப் புதைப்பொருள் ஆராய்ச்சிகளைப் பார்த்தால் எல்லா அந்நிய தேசங்களிலுமே நமது வேத சமய சம்பந்தமான அம்சங்களை நிறையப் பார்க்கிறோம். உதாரணமாக, கிறிஸ்து பிறப்பதற்குச் சுமார் 1300 வருஷங்களுக்கு முன்னால் எகிப்து தேசத்தில் இரண்டு மன்னர்கள் செய்து கொண்ட உடன்படிக்கை சாஸனம் பூமிக்கடியிலிருந்து கிடைத்திருக்கிறது. அதில் மித்ரா வருண சாட்சியாக இந்த உடன்படிக்கை செய்யப்படுவதாகச் சொல்லியிருக்கிறது. மித்ரா - வருணங்கள் நமது வேதத்தில் சொல்லப்பட்ட தேவதைகள். மடகாஸ்கரில் உள்ள ஊர்களில் எழுபத்தைந்து சதவிகிதம் ஸம்ஸ்கிருத மூலத்திலிருந்து வந்ததாகத் தெரிகிறது. ராமேஸஸ் என்ற மூலத்திலிருந்து வந்ததாகத் தெரிகிறது. ராமேஸஸ் என்ற ராஜப் பெயருக்கும் நம் ராமனுக்கும் சம்பந்தம் இருக்கிறது.

Guru's Blog: 40 - 50 வருஷங்களுக்கு முந்தியெல்லாம் இப்போதுபோல் ந...

Guru's Blog: 40 - 50 வருஷங்களுக்கு முந்தியெல்லாம் இப்போதுபோல் ந...: ஏகப்பட்டதாகப் பரோபகாரங்களைச் சொல்லிக் கொண்டே போயிருக்கிறேன். பொதுவாகப் பரோபகாரம் என்றே நினைக்காத சில விஷயங்களைக்கூட இந்தப் பெரிய 'ல...

॥श्री तुळसी स्तोत्रं॥ (Shri Tulasi Sthothram with transliteration & meaning)

॥श्री तुळसी स्तोत्रं॥

नमस्तुळसि कल्याणि नमो विष्णुप्रिये शुभे
नमो मोक्षप्रदे देवि नमः संपद्प्रदायिके॥१॥
तुळसी पातुमां नित्यं सर्वापद्भ्योऽपि सर्वदा
कीर्तिताऽपि स्मृता वाऽपि पवित्रयति मानवं॥२॥
नमामि शिरसा देवीं तुळसीं विलसत् तनुं
यां दृष्ट्वा पापिनो मर्त्याः मुच्यन्ते सर्वकिल्बिषात्॥३॥
तुळस्या रक्षितं सर्वं जगदेतत् चराचरं
या विनिर्हन्ति पापानि दृष्ट्वा वा पापिभिर्न्नरैः॥४॥
यन्मूले सर्वतीर्थानि यन्मध्ये सर्वदेवताः
यदग्रे सर्ववेदाश्च तुळसीं तां नमाम्यहं॥५॥
तुलस्या नापरं किञ्चित् दैवतं जगतीतले
यया पवित्रितो लोकः विष्णुसङ्गेन वैष्णवः॥६॥
तुळस्या पल्लवं विष्णोः शिरस्यारोपितं कलौ
आरोपयति सर्वाणि श्रेयांसि वरमस्तके॥७॥
नमस्तुळसि सर्वज्ञे पुरुषोत्तम वल्लभे
पाहि मां सर्वपापेभ्यः सर्वसंपद् प्रदायिके॥८॥

||śrī tuḻasī stotraṁ||
namastuḻasi kalyāṇi namo viṣṇupriye śubhe
namo mokṣaprade devi namaḥ saṁpadpradāyike||1||
tuḻasī pātumāṁ nityaṁ sarvāpadbhyo'pi sarvadā
kīrtitā'pi smṛtā vā'pi pavitrayati mānavaṁ||2||
namāmi śirasā devīṁ tuḻasīṁ vilasat tanuṁ
yāṁ dṛṣṭvā pāpino martyāḥ mucyante sarvakilbiṣāt||3||
tuḻasyā rakṣitaṁ sarvaṁ jagadetat carācaraṁ
yā vinirhanti pāpāni dṛṣṭvā vā pāpibhirnnaraiḥ||4||
yanmūle sarvatīrthāni yanmadhye sarvadevatāḥ
yadagre sarvavedāśca tuḻasīṁ tāṁ namāmyahaṁ||5||
tulasyā nāparaṁ kiñcit daivataṁ jagatītale
yayā pavitrito lokaḥ viṣṇusaṅgena vaiṣṇavaḥ||6||
tuḻasyā pallavaṁ viṣṇoḥ śirasyāropitaṁ kalau
āropayati sarvāṇi śreyāṁsi varamastake||7||
namastuḻasi sarvajñe puruṣottama vallabhe
pāhi māṁ sarvapāpebhyaḥ sarvasaṁpad pradāyike||8||

I offer my pranams to Thulasi who is dear to Vishnu and who will bless us with auspicous bounties. She will grant us emancipation from worldly woes, and she is the source for all our wealth,

Mother Thulasi, may Your Divine Grace be pleased to protect me from all dangers confronting me daily and for long stints.
Your Divine Grace when praised or meditated upon is capable of purifying us the human beings.

I offer obeisance to Thulasi with bowed head. She is of bright stems and sprouts. Seeing Her the worst sinners among men are released for ever from their sins.

The entire universe with all moving and non-moving objects is protected by Mata Thulasi. Once her benevolent eyes fall on the sinners of the world, their sins are reduced to nought forthwith.
My pranams to the Holy mother Thulsi, at whose roots all sources of holy waters resides, at whose stems all Gods reside and at whose leafy tips all the Vedas are present.

The whole world is purified by her and is made the embodiment of Lord Vishnu because of her pure attachment to the lord. and therefore there is no divinity to vie with the Grace of Tulasi in the whole universe.

In Kaliyuga, when a leaf of Tulasi is offered at the head of Vishnu with devotion, the bhakta who had done that service is bestowed with all the wealth and welfare that can be desired in this world.

My pranams to you Mother Thulasi who is the source of all knowledge. You are the consort of Vishnu the best among purushas. May your Divine Grace be pleased to protect me from all sins and to bestow on me all the blessings and material bounties by your sweet will.

http://kanfusion.blogspot.in/2012/08/sree-tulasi-stotram.html

Ramayanam in one sloka

Adau Rama Tapovanadi Gamanam Hatvamrigam Kanchanam
Videhi Haranam Jatayu Maranam Sugriva Sambhashanam
Vali Nigrahanaqm Samudratharanam Lankapuridahanam
Paschat Ravana Kumbhakarnaharanam Ethadhi ramayanam

Once Rama went to forest,He chased the deer,Sitha was kidnapped,Jatayu was killed, There were talks with Sugreeva,Vali was killed,The sea was crossed,Lanka was burnt,And later Ravana and Kumbha karna,Were also killed.This in short is the story of Ramayanam.

Adherence to the Sastras

According to our tradition, there are fourteen branches of knowledge which are common to both general education and dharma. They are described as the sources of vidya and dharma. (Vedaah sthaanaani vidyaanaam dharmasyacha chaturdasa - the fourteen (chaturdasa vidyaas are, the four Vedas, the six Vedaangaas and the four Upaangaas. The six angaas (limbs) of the Vedas are: siksha vyaakaranam, cchandas, niruktam, jyotisham and kalpam). The Tamil expression, sadangu is derived from shadanga or six angaas. The four Upaangaas are: the puraanaas, which illustrate Vedic truths through stories-projecting the truths as if through a magnifying lens-nyaaya, meemaamsa and the smritis. The smritis deal with the Dharma Saastra portion of the Vedas. Between the vedaangaas and the Upaangaas, almost all branches of knowledge are covered. The jyotisha saastra, one of the Vedaangaas, covers the entire field of astronomy, astrology and the technique of prediction. A detailed study of this saastra will prove that our ancient Rishis had perfected what is now known as higher mathematics, long before the science of mathematics, was developed in the West. The Tamil expression saangopaangamaha i.e., with angaas and upaangaas, used to denote a work well done, is very significant. It coveys to us the idea that a job has been done correctly and well, without forgetting even the minutest details.

வேத ரக்ஷணம் ஏன் ஆயுட்காலத் தொழிலாக வேண்டும்.

தெய்வத்தின் குரல் (முதல் பாகம்)

பொதுவான தர்மங்கள்

பாரம்பரியமாகத் தொழிலைப்பிரித்துக் கொண்டு செய்வதில் சமுதாயம் முழுவதற்கும் ரொம்பவும் அநுகூலம் இருப்பதாகவே தெரிகிறது. ஆனால் பிராமணன் என்று இருக்கிறவன் செய்ய வேண்டிய தொழில் வேத ரக்ஷணமென்றால் இதனால் சமூகத்துக்கு என்ன க்ஷேமம் என்ற கேள்வி எழுகிறது.

குயவன் பானை செய்கிறான். வண்ணான் துணி தோய்க்கிறான். நெசவாளன் துணி நெய்கிறான். இடயன் பால் கொடுக்கிறான். குடியானவன் உழுகிறான். இப்படி ஒவ்வொருத்தர் ஒவ்வொன்று  செய்கின்றனர். இந்தக் காரியங்கள் எல்லாம் ஜனங்களின் அன்றான காரியத்துக்கு அவசியமாகின்றன. இவற்றின் பலனை அவர்கள் பிரத்தியக்ஷமாக அனுபவிக்கிறார்கள். உழுத நெல்லைச் சாப்பிடுகிறார்கள். பசி தீருவதற்கு அது அவசியமாக இருக்கிறது. நெய்த துணியை உடுத்திக் கொள்கிறார்கள். மானத்தைக் காப்பாற்ற, குளிர், வெயிலிருந்து சரீரத்தைக் காப்பாற்ற அது தேவையாக இருக்கிறது. பால் குடிக்கிறார்கள். மோராக்கிச் சேர்த்துக் கொள்கிறார்கள். பானையை அடுப்பில் ஏற்றிச் சமைக்கிறார்கள். இப்படியெல்லாம் நடைமுறைக்குப் பிரயோஜனமாகிற வஸ்துக்களை மற்ற ஜாதிக்காரர்கள் தருகிறார்கள்.

आपदि किं करणीयं? “Aapadi kim karaneeeyam?"

An interesting dialogue in Sanskrit believed to have taken place between two great Indian scholars, Appayya Deekshitar and Neelakanta Deekshitar.

Appayya asked: आपदि किं करणीयं? “Aapadi kim karaneeeyam?”- What to do when in trouble?

Neelakanta replied: स्मरणीयं चरणयुगलमम्बायाः। "Smaraneyam charanayugalam Ambaayaam”
Think of the lotus feet of Ambal, the Divine Mother

Not convinced, Appayya asked again:
तत्स्मरणं किं कुरुते? ''Tat smaranam kim kuruthae?”- What can that thought do?

Neelakanta clarified: ब्रह्मादीनपि किंकरीकुरुते॥
''Brahmadeenapi kimkaree kuruthae”- Even Brahma and other gods will help you in all ways.

Stories of people who became great by Ambal’s grace galore in various ancient scriptures. The well-known poet Mahakavi Kalidasa who authored Raghuvamsam was an idiot before he was blessed by Kaali. Mookar was deaf and dumb from childhood. By Mother’s grace, he became a great genius. It is said that Chatrapati Shivaji prayed to Amba Bhavani and got Her blessings to establish the Mahratta Kingdom.

The grace of Divine Mother is unlimited. Her power is immeasurable. Her glory and splendour are indescribable. She gives us Bukti (material possessions) and Mukti (liberation). When in trouble, remember Her. Adore Her with full faith and deep devotion. It does not mean that you do not make any effort to address the problem. It only means that you will be assisted by a unseen Divine Force in your efforts.

பதினாறு பேறுகள் (The sixteen benedictions)

பதினாறு பேறுகள் (அபிராமி அந்தாதியிலிருந்து)

01. கலையாத கல்வியும்
02. குறையாத வயதும்
03. ஓர் கபடு வாராத நட்பும்

04. கன்றாத வளமையும்
05. குன்றாத இளமையும்
06. கழுபிணி இலாத உடலும்
07. சலியாத மனமும்
08. அன்பு அகலாத மனைவியும்
09. தவறாத சந்தானமும்
10. தாழாத கீர்த்தியும்
11. மாறாத வார்த்தையும்
12. தடைகள் வாராத கொடையும்
13. தொலையாத நிதியமும்
14. கோணாத கோலும்
15. ஒரு துன்பம் இல்லாத வாழ்வும்
16. துய்ய நின் பாதத்தில் அன்பும்

உதவிப் பெரிய தொண்டரொடு கூட்டுக் கண்டாய் அலையாழி அறிதுயிலும் மாயனது தங்கையே ஆதி கடவூரின் வாழ்வே அமுதீசர் ஒரு பாகம் அகலாத சுகபாணி அருள்வாமி அபிராமியே.

யாவர்க்குமாம் (Simple prescription for a fruitful life)

முதல் தந்திரம்
பத்தாம் திருமுறை

திருச்சிற்றம்பலம்

யாவர்க்குமாம் இறைவற்கு ஒரு பச்சிலை
யாவர்க்குமாம் பசுவுக்கு ஒரு வாயுறை
யாவர்க்குமாம் உண்ணும் போதொரு கைப்பிடி
யாவர்க்குமாம் பிறர்க்கு இன்னுரை தானே.

திருச்சிற்றம்பலம்

thirumUlar thiruman^thiram
mudhal than^thiram
paththAm thirumuRai

thirucciRRambalam

yAvarkkumAm iRaivaRku oru paccilai
yAvarkkumAm pacuvukku oru vAy uRai
yAvarkkumAm uNNum pOthoru kaippiDi
yAvarkkumAm piRarkku innurai thAnE.

thirucciRRambalam

Meaning:
It is for all, (to offer) a green (fresh) leaf to God.
It is for all, (to provide) a mouthful of food for the cows
It is for all, (to donate) one handful of food when eating,
It is for all, (to speak) pleasant words to others.

Notes:

1. The prescription thirumUlar gives here is easy and
simple to be followed by anybody and everybody.
Divinity embedded charity for the benefit of the
world along with self !

2. uRai - food; innurai - pleasant words.

அன்பே சிவம் (Love is God)

முதல் தந்திரம்

பத்தாம் திருமுறை

திருச்சிற்றம்பலம்

அன்பு சிவம் இரண்டு என்பர் அறிவிலார்
அன்பே சிவமாவது ஆரும் அறிகிலார்
அன்பே சிவமாவது ஆரும் அறிந்தபின்
அன்பே சிவமாய் அமர்ந்திருந்தாரே.

திருச்சிற்றம்பலம்

thirumUlar thiruman^thiram
mudhal than^thiram
paththAm thirumuRai

thirucciRRambalam

anbu civam iraNDu enbar aRivilAr
anbE civam Avathu Arum aRikilAr
anbE civam Avathu Arum aRin^thapin
anbE civamAy amarn^thirun^thArE.

thirucciRRambalam

Meaning:

Love, shivam - There are two, so say the fools !
Love itself is shivam - This nobody knows !
Love itself is shivam - when one gets to know this,
Love itself as shivam, the person sits (lives).

Advaita Vedanta

The school of thought or sidhaanta expounded by Sri Adi Sankara, is known as Advaita. Greater thinkers who lived before the time of Acharya have also dealt with it. Wise men who came after Shri Acharya have also written profusely about Advaita pouring into their writings their own experience (Swaanubhava), of the Advaitic truth. There are such works not only in English, but also in Tamil, Kannada, Telugu, Marathi and Hindi. Some of them are original works of Advaita. Persons belonging to other schools of Hindu religious thought and persons professing other religions have also written on Advaita, out of the abundance of their rich spiritual experience. Some of the names that come to mind are Tattvaraya Swami, A Madhava, Mastan Saheb, a Muslim and Vedanayagam Pillai, a Christian. In recent times we have the example of the late A.V. Gopalacharya, who has written a number of treatises and essays on Advaita.

It is worthy of note that whatever their mutual differences may be, all thinkers belonging to schools other than Advaita, are one in their attack on Sri Adi Sankara's views. This should be regarded as a tribute paid by them to Sri Sankara Bhagavatpada. Each of them singled out Advaita, as expounded by Sri Acharya, as the only system worthy of taking notice of for the purpose of criticising. According to Advaita, the ultimate bliss is the experience of non-difference between the Jivatma and the Paramatma. Acharyas of other schools of thought would wish to have at least a tract of distinction between the two so that the Jivatma, standing apart, may be able to enjoy the realisation of the Paramatma. Thus the difference between the several systems of Hindu religious thought is slight, as all are agreed upon the ultimate realisation of the Supreme. But when it comes to a question of expounding each system, this difference got magnified to the point of violent opposition. And yet we find that in their ultimate reaches, all of them speak the language of Advaita. This shows that the expansive heart of Sri Adi Sankara accommodated all views of the ultimate reality and all approaches to it. Though other systems quarrel with Advaita, Advaita has no quarrel with any.

A QUEST FOR GYAANA: PATTINATHAR

A QUEST FOR GYAANA: PATTINATHAR: Pattinathar  also called Pattinathu Chetty, was born in an affluent Nagarathar (trading community of Tamilnadu – Natukotai Chettiars ) fami...

Guru's Blog: ' இப்பிறவி தப்பினால் எப்பிறவி வாய்க்குமோ?' - (பகு...

Guru's Blog: ' இப்பிறவி தப்பினால் எப்பிறவி வாய்க்குமோ?' - (பகு...: ஆத்மா என்ற மாறாத ஸத்யத்தின் நிலையிலிருந்து பார்க்கிறபோது சரீரமும் சாவும் துச்சம்தான்; அவை ஒன்றுமே இல்லை. ஆனால் நாம் மாறாத ஆத்மா என்பதைத...

Sanskrit Computational Linguistics: "Zero" is in Veda itself...

Sanskrit Computational Linguistics: "Zero" is in Veda itself...: When we count from number 1 onwards and beyond number 9... how can we proceed if we don't have a number 10. To have a the number 10 th...

Sanskrit Glossary - 200 Key Sanskrit Yoga Terms

Sanskrit Glossary

Guru's Blog: வேதம் நிறைந்த தமிழ்நாடு - மஹா பெரியவாளின் வேதனையும...

Guru's Blog: வேதம் நிறைந்த தமிழ்நாடு - மஹா பெரியவாளின் வேதனையும...: வேதம் நிறைந்த தமிழ்நாடு  வேதமிருந்தால்தான் லோகம் நன்றாக இருக்கும், ஆத்மாவும் க்ஷேமமடையும் என்பது என் அபிப்ராயம். இந்தப் பெரிய மூலத...

Dharma Alone Protects (HinduDharma: Religion In General)

The pipal and the neem are the royal children of Mother Nature's kingdom of trees. As the new year approaches they shed their leaves, sprout tender green shoots again not long after. It is all the work of Mother Nature.

The custom of marrying the pipal to the neem and of installing the idols of Vinayaka and Nagaraja under them goes back to the dim past. After the winter months these trees will be bare and Vinayaka and Nagaraja will remain exposed to the sun. This is the time when we may sit under the open sky and bask in the sun because it is now neither too warm nor too cold. When it rains or when the sun beats down harshly on us, we need to shield ourselves with an umbrella. And when it is bitterly cold we cannot sit in the open and gaze at the sky. But now, when the leaves fall and the warmth of the sun is comforting (it is believed that with Sivarathri the cold season bids you goodbye with the chant, "siva, siva"), we may sit in the open, by day or at night, to gaze upon the sky. To proclaim the beneficial nature of this season as it were- when the pipal and the neem are shorn of their leaves- Mother Nature worships the gods under the trees (Vinayaka and Nagaraja) with the rays of the gentle sun.

Stotra - Hindupedia, the Hindu Encyclopedia

Stotra - Hindupedia, the Hindu Encyclopedia

Pranayama and quality time for oneself!

We spend time and effort for others, for job, and for one desires. Very few of us have time for ourselves. Even if we have, we don’t know how to spend the time for ourselves in a useful way. In the name of spending time for ourselves, we only get busy in satisfying all our repressed desires. We are usually busy in getting some sensual pleasure or entertainment which again leaves us drained and tired. How to spend time for oneself when all our senses, mind and body are in a mad rush after ‘things’? Even when it comes to the things that we like the most, we are not able to really be there with all our body, senses, mind and heart. We are just drifting away mechanically in the current of life, till we discover we are too old and worn out to be able to do anything worthwhile! To be able to spend time for oneself, we first have to gain the skill of being with oneself.

தவறான தனித்தமிழ் நாகரிகப் பிரிவினை

தெய்வத்தின் குரல் (ஆறாம் பாகம்)

இந்தக் காலத்தில் தமிழ்ப் பண்பாடு வேறே, வைதிக நாகரீகம் வேறே என்று தப்பாக அபிப்ராயப்பட்டுக் கொண்டு முடிந்த மட்டில் தமிழ் தேசத்தில், முன்காலத்தில் உசந்ததாக எந்த விஷயம் இருந்தாலும், அல்லது எந்த விஷயங்கள் இருந்தாலும், அந்த விஷயம் அல்லது மநுஷ்யர் வைதிக நாகரீகத்தில் வராமல், தமிழினம் என்று ஏதோ ஒன்றை இவர்கள் பிரித்துச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்களே, அதில் வந்ததாகவவே ஜோடனை பண்ணிக் காட்டுவதாக ஏற்பட்டிருக்கிறது. நல்ல அறிவும் ஆராய்ச்சித் திறமையும் உள்ளவர்கள், நாவல் எழுதுகிறவர்கள் எல்லோருமே இப்படித்தான் தமிழ் நாகரீகமென்று ஏதோ ஒன்று தனியாக இந்த திராவிட தேசத்தில் வைதிகத்துக்கு வித்யாஸமாக, அதை அமுக்கிக் கொண்டு, பிரகாசமாக இருந்ததாக ஜோடித்து எழுதுகிறார்கள்.

Guru's Blog: இது தான் அஸ்வமேதம்

Guru's Blog: இது தான் அஸ்வமேதம்: பரோபகாரத்தைப் பற்றி லெக்சர் அடிக்க ஆரம்பித்தபோது, 'நம் எல்லோராலும் அஸ்வமேத யாகம் பண்ணமுடியுமா?'என்று ஒரு கேள்வி கேட்டேன். அப...

How to Stay Safe With Social Networks | Technically Easy

How to Stay Safe With Social Networks | Technically Easy

श्री रुद्रम् SRI RUDRAM द्वितीयोऽनुवाकः Anuvakam 2

Mantra 1

नमो हिरण्यबाहवे सेनान्ये दिशां च पतये नमः ।

Meaning:

हिरण्यबाहवे – with arms decorated with golden ornaments, or with golden arms, सेनान्ये – being head of the army, दिशां – of directions, पतये च - to Parameswara, lord also of, नमः – prostration.

Explanation:

Parameswara with weapons etc. was adored in the fifteen mantras of the first Anuvaka. The Rishi pays obeisance to Parameswara in the eight Anuvakas starting from the second, by describing his manifold glory. Here he prays to Parameswara as Sarveswara (lord of all).

From this mantra upto the mantra ‘श्वभ्यः श्वपतिभ्यश्च वो नमः’, the mantras have ‘nama:’ at the beginning as well as at the end of each mantra; hence these mantras are called ‘ubhayato namaskara mantras’. That is, ‘नमो हिरण्यबाहवे सेनान्ये दिशां च पतये नमः’ is one mantra; like this many mantras are seen further.

Disam cha pataye nama:- If obeisance is paid to Parameswara, who is the lord of directions, the doubt arises as to how he becomes the lord, when Indra, Agni et al are famous as the lords of different directions. To dispel this doubt, the descriptive term ‘senanye’ has been given. This makes it clear that Devas, Gandharvas, humans et al are all armies and that Parameswara is their lord. Hence the lord of directions is also Parameswara. Under his orders Indra et al are ruling the different directions.

In order to clarify that Sri Parameswara alone is the lord of all moving and non-moving objects like Indra and others, another descriptive term ‘Hiranyabahave’ has been used. This can be interpreted to mean ‘one with arms decorated with golden ornaments’, or ‘one with golden arms’. ‘Golden arm’ is but an ‘upalakshanam’ (characteristic indicative of much larger canvas). It means that from toe-nails to the hair on the head, everything is golden. Vedic passages like ‘Aabhranakat sarva eva suvarna:’; ‘Hiranyabahave hiranyavarnaya’; ‘yathapasy: pasyate rukmavarnam’ etc. describe Parameswara as golden. There is a vidya called ‘Antaraaditya vidya’ in Chandogya Upanishad. There the golden Parameswara is said to be the lord to be worshipped. The term ‘hiranyabahave’ here also refers to the golden Parameswara mentioned in that vidya. In that vidya, Parameswara is described as the lord of all worlds. Hence the term ‘Hiranyabahave’ indicates that Parameswara is the lord of all Devas including Devendra.

श्री रुद्रम् SRI RUDRAM प्रथमो॓sनुवाकः Anuvakam 1

Mantra 1

नमस्ते रुद्र मन्यव उतोत इषवे नम:।

नमस्ते अस्तु धन्वने बाहुभ्यामुत ते नम:॥ १

Meaning: रुद्र- Parameswara! ते- your, मन्यवे- to anger, नमः- prostration. उतो -Further, ते-your, इषवे- to the arrow, नमः -prostration. ते- your, धन्वने- to the bow, नमः अस्तु- may my prostration be. उत- Further, ते- your, बाहुभ्यां- to the two arms, नमः- prostration.

Explanation: Three commentators- Sayana, Bhattabhaskara and Abhinavasankara- have written commentaries for Sri Rudram. This present explanation has been written in accordance with these three commentaries.

There are a total of 11 Anuvakams (sections) in Sri Rudram. In the first Anuvakam, the angry Sri Rudra is pacified. From the second to the ninth Anuvakams, Sri Rudra is eulogised in many ways and obeisance paid to him. In the last two Anuvakams, prayers are offered to Sri Rudra and Rudraganas.

There are many terrible and calm forms of Sri Rudra. In order to pacify the terrible form of his, obeisance is paid to his anger, weapons etc. How can there be anger in Sri Parameswara, the blemishless one with all good attributes? The answer is that his anger in order to punish those, who transgress his commands contained in Srutis, Smritis etc. and bring them over to the right path, is only a good quality and not a fault.

Following the etymology रुदं+ द्रावयतीति = रुद्रः, as Sri Parameswara drives away grief, or sin which causes grief, he is called 'Rudra'. As he is prayed here for ridding his anger and being calm, it is but proper that he is addressed as 'Rudra'. As anger is the basic cause of all types of grief, anger is propitiated at the beginning itself. When Parameswara gets angry, his arrow will come in front; he will then look at his bow. Then his two arms will go on to hold them. Hence anger, arrow, bow and arms are prayed to in that order.

Parameswara's arrow etc. are to be worshipped like Devatas. Hence praying and paying obeisance to them is but appropriate. Once Arjuna forgot the method of using Paasupatastra. In order to learn it, Sri Krishna and Arjuna went to Kailasa. Parameswara asked them to bring a certain weapon from the adjacent divine lake. When they both went to the lake, they noticed that the weapon looked very terrible, surrounded by poisonous flames. Sri Krishna then chanted Sri Rudram in order to pacify it and make it come to his hands. The weapon then reached his hands in a calm and peaceful form. This has been mentioned in the Mahabharata. This shows that Sri Parameswara's weapons like arrow etc. are full of dynamism and need to be worshipped.

It is said that it is necessary to know the Rishi, chandas and Devata of every mantra, Abhinasankara's commentary describes these details. For this first mantra, Rishi is Aatreya, chandas is Anushtup and Devata is Sri Rudra.

Dhyanam:

आकर्णकृष्टे धनुषि ज्वलन्तीं देवीमिषुं भास्वति सन्दधानम् ।

ध्यायेन्महेशं महनीयवेषं देव्या युतं योधतनुं युवानम् ॥

"One should meditate upon Maheswara, who yokes a brilliant arrow to his shining bow, pulled to the ear; of handsome form, appearing like a warrior, youthful and accompanied by Devi."

This mantra will be fully efficacious to one who practises Praajaapatya krichchram and chants the mantra 11000 times. By doing circumambulation and prostration, while chanting this mantra, Parameswara's grace, destruction of sins and leadership in society will result. The other practices using this mantra are described in works like 'Rudra Kalpaarnavam'.

Healing power of vedic mantras

Healing power of mantras

Sri Lalitha Sahasranama with meaning

Sri Lalita Sahasranama (IAST: lalitāsahasranāma) is a text from Brahmanda Purana. It is a sacred text to the Hindu worshippers of the Goddess Lalita Devi, i.e. theDivine Mother, in the form of her power, Shakti. Lalita is the Goddess of bliss, an epithet for Shiva's wife Goddess Parvati. 

Etymologically, "Lalita" means "She Who Plays". In the root form (vyutpatti), the word "Lalita" means "spontaneous" from which the meaning "easy" is derived and from there-forth the word implicitly extends to "play". It is supposedly one of the most complete stotras which can be recited for complete salvation.

Organization

The names are organised as in a hymn, i.e. in the way of stotras. It is a dialogue between Hayagriva, an (avatar) of Mahavishnu and the great sage Agastya. The temple at Thirumeyachur,near Kumbakonam is said to be the place where sage Agastya was initiated into this sahasranama.

Lalitha Sahasranama was composed by 8 vaag devis (vaag devathas) upon the command of Devi Sri Lalitha. The 8 vaag devis are - Vasini, Kameshwari, Aruna, Vimala, Jayinee, Modhinee, Sarveshwari, Koulini. The Lalita Sahasranama tells us the truth that "One can worship Lalitha only if she wishes us to do so".

The slokas are organised in such a way that, Devi is described from "Head to Feet" (kEsAdhi pAdham).

Lalita Sahasranama is held as a sacred text for the worship of the Divine Mother, Lalita, and is also used in the worship of Durga, Parvati, Kali, Lakshmi,Saraswati, Bhagavathi, etc. It is a principal text of Shakti worshippers. Lalita Sahasranama names the various attributes of the Divine Mother, and all these names are organised in the form of a hymn. This Sahasranama is used in various modes for the worship of the Divine Mother. Some of the modes of worship are parayana (Recitations), archana, homa etc.

Usually, in a sahasranamam, if the same name repeats, the commentators use their scholarship and inspiration to give different meanings to different occurrences of the same name (this practise occurs also in Jewish Talmudic commentary). Lalita sahasranama has the unique distinction, among all the sahasranamas, of not repeating even a single name. Further, in order to maintain the metre, sahasranamas use the artifice of adding words like tu, api, ca, and hi, which are only conjunctions that do not necessarily add to the meaning of the name except in rare cases of interpretation. The Lalita Sahasranama however does not make any use of such auxiliary conjunctions and is therefore unique in being a pure enumeration of holy names that meet the metrical, poetical and mystic requirements of a sahasranama solely by their order throughout the text.

அத்வைதம் - ப்ரத்யக்ஷச் சான்றுகள்

தெய்வத்தின் குரல் (நான்காம் பாகம்)

மனஸ் விலகி ஆத்ம ஸாக்ஷாத்காரம் ஸித்திருப்பதை புத்தியாலும் புஸ்தகத்தாலும் நிரூபிக்க முடியாது. அதற்கு நிருபணம் ப்ரத்யக்ஷமாக இப்படி மனஸ் அடிபட்டுப்போய் ஆத்மானந்தத்தில் ஆழ்ந்திருக்கும் மஹான்கள்தான்.

(ஸதாசிவ) ப்ரம்மேந்த்ராள் அப்படியிருந்தார். கையை வெட்டினால்கூடத் தெரியாமல் அவர் பாட்டுக்கு இருந்தார். கொடுமுடியிலே அவர் நிஷ்டைகூடிக் காவேரிக்கரையில் உட்கார்ந்தார். வெள்ளம் புரண்டுவந்து அவரை அடித்துக்கொண்டுபோய் அப்புறம் அவர் மேலேயே மண்மேடிட்டு விட்டது. பல நாள் கழித்து யாரோ அதைக் கொத்தினபோது உள்ளேயிருந்த அவருடைய கையிலே அடிபட்டு ரத்தம் பீய்ச்சி அடித்தது. "அடாடா, உள்ளே யாரோ ஆஸாமி இருக்காப்பல இருக்கே" என்று அவர்கள் இழுத்துப் போட்டார்கள். அவர் பாட்டுக்கு ஆனந்தமாகச் சிரித்துக்கொண்டு எழுந்திருந்து கால் போன போக்கில் போனார் என்கிறார்கள்.

புற்று நோயை குணமாக்கிய நாராயணீயம்

ஒரு சமயம் பக்தர் ஒருவர், காஞ்சி ஸ்ரீ மஹா பெரியவாளை நமஸ்கரித்து கண்ணீர் பெருக நின்றார். பெரியவா அவரைப் பார்த்து, என்ன ரொம்ப வலிக்கிறதா?” என்று கருணையுடன் கேட்டார். பிறகு, கீழ்கண்ட ஸ்லோகத்தை எழுதிக் கொள்ளச் சொல்லி, தினமும் நூற்றி எட்டு தடவை இதைச் சொல், கவலைப்படாதே” என்று ஆறுதல் கூறி அனுப்பினார். ஆறு மாதங்கள் கழித்து, அந்த பக்தர் மீண்டும் கண்ணீர் மல்க, பெரியவாளை தரிசித்து சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வணங்கினார். நன்னாயிட்டியே” என்றார், அந்த கலியுகத் தெய்வம். அந்த பக்தர், ஆமாம் நன்னாயிட்டேன். மருந்து எதுவும் வேண்டாம் என்று டாக்டர்கள் சொல்லி விட்டார்கள்” என்றார் அவர்.

Knowledge of Sanskrit

When Sanskrit poetry is recited or when a speech is made in Sanskrit, everyone must be in a position to follow it, without the help of a translator. About 800 years ago, Sanskrit was the language of administration not only in India, but also in Greater India, namely, countries of the Far-East like Siam, Cambodia, Java and Bali. In those places, there are to be found even today, Sanskrit inscriptions on stones and copper plates. What is more, the Tamil inscriptions found in some of the Southern Tamil districts start with the words “Swasti Sri”, which are the opening words of every Srimukham in Sanskrit, emanating from the Kamakoti Peetam.

In the days I am referring to, the Vyavahara Kanda of the Dharma Sastras was being followed in the administration of justice. In fact, even during the brief period of Muslim rule in South India, prior to the advent of the British, the services of pandits were requisitioned to decide cases, to which Hindus were parties, coming up before courts known as Sadar Amin and Sadar Adalat, just as the services of kazis were requisitioned to administer Muslim law. These pandits found themselves without employment only after Maine’s Hindu Law came to be written. Families in villages on the banks of the Kaveri are able to trace ancestors whose scholarship found recognition in the court of the Maharajas of Travancore. The Pudukottai Durbar also, in a small way, honored these pandits. These were also pandits from South India who received presents in the sadas of the Peshwas in Poona.

The Significance of Maunam

Maunam is the attribute of a Muni. But the ordinary meaning of this word is silence. Our Dharma Sastras have prescribed the observance of maunam (मौनम्) on various occasions. We are asked to observe maunam when taking food. In this context, maunam means only non-speaking (silence). Controlling the urge to speak is one among the many steps leading us to our spiritual goal.

Those in charge of the administration of education in this State are having under consideration the question of commencing the day’s work in schools with prayer. As the students are drawn from different denominations, one difficulty confronting the authorities is to find a prayer acceptable to all denominations. Besides that in the higher rungs of the administrative hierarchy, there are some who have no faith in God, and to whom prayer is something which goes against their conscience. So, it has become difficult to take any decision in the matter. As the propaganda of certain parties is beginning to poison young minds, the Government is anxious to do something to retrieve the situation. So, it appears to have hit upon a compromise, and there is a proposal to assemble all the children and make them observe silent prayer for two or three minutes before the commencement of the day’s work.

Girivalam

அருணாச்சல சிவ 

Lord Siva says:

Though in fact fiery, my lack-lustre appearance as a hill on this spot is an act of grace for the maintenance of the world. I also abide here as the Siddha. Within me there are many glorious caves filled with all kinds of enjoyments. Know this. Action naturally binds the entire world. One’s refuge (from such bondage) is this glorious Arunachala by seeing which one becomes itself. What cannot be acquired without great pains – the true import of Vedanta (viz. Self-realization) – can be attained by any one who looks at (this hill) from where it is visible or even mentally thinks of it from afar. I, the Lord, ordain that those who reside within a radius of three yojanas of this place (Arunachala) shall attain union (with the Supreme) which removes bondage even in the absence of initiation, etc.

“The greatness of Giri Pradakshina has been described at length in ‘Arunachala Puranam’. Lord Siva narrated to Lord Nandikesa as follows: ‘To go round this hill is good. The word ‘Pradakshina’ has a typical meaning. The letter ‘Pra’ stands for removal of all kinds of sins; ‘da’ stands for fulfilling the desires; ‘kshi’ stands for freedom from future births; ‘na’ stands for giving deliverance through Jnana.” Really, it is difficult to describe the pleasure and the happiness one gets by this Pradakshina. The body gets tired, the sense organs lose their strength and all the activities of the body become absorbed within. It is possible thus to forget oneself and get into a state of meditation. As one continues to walk, the body automatically gets harmonized as in the Asana state. The body therefore becomes improved in health. Besides this, there are several varieties of medicinal herbs on the hill. The air that passes over those herbs is good for the lungs”.